ଆଜିର ଡିଜିଟାଲ୍ ଯୁଗରେ, ଏକ ହାତ ଲେଖା ଖବରକାଗଜ କେଉଁ ମାନ୍ଧାତା ଅମଳର ଭଳି ମନେ ହୁଏ। କିନ୍ତୁ ଆଜି ମଧ୍ୟ ବିହାରର ମୁଜାଫରନଗର ଜିଲ୍ଲାର ଜଣେ ସାମ୍ବାଦିକ ହାତରେ ଖବରକାଗଜ ଲେଖନ୍ତି। ‘ବିଦ୍ୟା ଦର୍ଶନ’ ନାମକ ଖବରକାଗଜର ମାଲିକ ତଥା ସମ୍ପାଦକ ଦୀନେଶଙ୍କର କୌଣସି ପ୍ରିଣ୍ଟିଂ ପ୍ରେସ୍, କର୍ମଚାରୀ, ଟାଇପ୍ ରାଇଟର୍ କିମ୍ବା କମ୍ପ୍ୟୁଟର ମଧ୍ୟ ନାହିଁ।
ସେ ନିଜେ ଆର୍ଟ ପେପର ସିଟ୍ ଉପରେ ଲେଖନ୍ତି ଏବଂ ଚିତ୍ର କରନ୍ତି। ଖବରକାଗଜର ସମସ୍ତ ପୃଷ୍ଠାରେ ଲେଖିବା ପରେ ସେ ଏହାକୁ ଜେରକ୍ସ କରି ସହରର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନକୁ ନେଇ ସେଠାରେ ଲଗାନ୍ତି। ଦିନେଶଙ୍କର ବୟସ ୫୦ ବର୍ଷରୁ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବ। ସେ କୁହନ୍ତି, ‘ମୁଁ ବିଗତ ୧୭ବର୍ଷ ଧରି ମୋର ନିଜସ୍ୱ ଖବରକାଗଜ ଲେଖୁଛି। ଗୋଟିଏ ଦିନର ଖବରକାଗଜ ଲେଖିବାକୁ ମୋତେ ପ୍ରାୟ ତିନି ଘଣ୍ଟା ଲାଗେ।’ ସେ କୁହନ୍ତି, ଲୋକମାନେ ମୋ ଖବରକାଗଜ ପଢ଼ନ୍ତି। କାରଣ ମୁଁ ସ୍ଥାନୀୟ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଏବଂ ଘଟଣାଗୁଡ଼ିକୁ ଲୋକଲୋଚନକୁ ଆଣିଥାଏ। ଯେହେତୁ ମୁଁ ଖବରକାଗଜରୁ କିଛି ରୋଜଗାର କରେ ନାହିଁ, ତେଣୁ ମୁଁ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆଇସ୍କ୍ରିମ୍ ବିକ୍ରି କରେ। ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କ ଖବରକାଗଜ ପଢୁଥିବାର ସେ ଦେଖନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସେ ବହୁତ ଖୁସି ଅନୁଭବ କରୁଥିବା କଥା କହିଛନ୍ତି।
ଏହି ଖବରକାଗଜରୁ ତାଙ୍କର କିଛି ରୋଜଗାର ହୁଏ ନାହିଁ କି କୌଣସି ବିଜ୍ଞାପନ କିମ୍ବା ସରକାରୀ ସହାୟତା ମଧ୍ୟ ମିଳେନାହିଁ। ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଦୀନେଶ ଏହା ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ସେ ତାଙ୍କ ଖବରକାଗଜରେ ମୁକ୍ତ ଭାବରେ ନିଜର ମତ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି ଯାହା ଲୋକଙ୍କୁ ଆତ୍ମନିରୀକ୍ଷଣ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ। ସେ କହିଛନ୍ତି, ‘ମୁଁ କ୍ୱଚିତ୍ ରାଜନୀତି ବିଷୟରେ ଲେଖେ। ମୁଁ ସାମାଜିକ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଉପରେ ଲେଖିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରେ। ଯିଏ ମୋ ଖବରକାଗଜ ପଢ଼େ, ସେ ଜାଣିପାରେ ଜିଲ୍ଲାରେ ପ୍ରକୃତରେ କ’ଣ ଘଟୁଛି।’
